GAZETKA PRZEDSZKOLNA

„Na Widoku” nr 5

-WRZESIEŃ

-PAŹDZIERNIK

-LISTOPAD

- GRUDZIEŃ

- STYCZEŃ

- LUTY

- MARZEC

-KWIECIEŃ

2021/2022 r.

„Dbam o Ziemię!” Agata Dziechciarczyk

W moich rękach Ziemia cała

Oby nigdy nie płakała

Oby czysta zdrowa była

Bym i ja była szczęśliwa

 

Co mam robić – prosta rada

Mam pamiętać o odpadach

Co możliwe mam przetwarzać

Jak najmniej śmieci wytwarzać

 

Mam oszczędzać wodę z kranu

I nie chlapać bez umiaru

Światło gasić, kiedy trzeba

Ziemi stale nie podgrzewać

 

Bo nam grozi ocieplenie

I lodowców roztopienie

A gdy klimat zmieni Ziemia

Rozpoczniemy od kamienia.

Ekologia (gr. οἶκος (oíkos) 'dom' + λόγος (logos) 'słowo, nauka') – nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody, zajmująca się badaniem oddziaływań pomiędzy organizmami a ich środowiskiem oraz wzajemnie między tymi organizmami (czyli strukturą ekosystemów).

Ekologia – Wikipedia, wolna encyklopedia

           

Zadaniem dzieci i dorosłych jest dbanie o najbliższe środowisko. W dzisiejszych czasach jest to za mało. Musimy rozszerzyć wspólne działania, by Ziemia – gleba, woda, powietrze, zwierzęta, rośliny i ludzie prawidłowo funkcjonowała i dawała wszystkim organizmom żywym to, co jest potrzebne do zdrowego życia. Są to m. in. działania- oszczędzanie wody, energii, wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii, szanowanie roślinności. Bądźmy EKOLOGAMI!!!

W TYM NUMERZE:

- „Nietypowe dni w przedszkolu”

- „Terapia ręki”

- „Metody, gry i narzędzia cyfrowe rozwijające czytanie”

- „Bezstresowe wychowanie dziecka”

- „Co ciekawego dzieje się w – dziewiątce”

 

OD REDAKCJI

Przed Państwem kolejny numer naszej przedszkolnej gazetki, której autorkami artykułów są nauczycielki z naszego przedszkola.. Zachęcamy do korzystania z doświadczeń naszej Kadry Pedagogicznej poprzez zapoznanie się z artykułami.

NASZE PROJEKTY

Szkoła Promująca Zdrowie

file:///C:/Users/Justyna/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif" alt="SzPZ-logo" width="70" height="72" />

 

 

PROJEKT EDUKACYJNY REALIZOWANY

W PUBLICZNYM PRZEDSZKOLU NR 63 W LUBLINIE

„ Nietypowe dni  w przedszkolu”

          Wprowadzenie do przedszkola obchodów świąt nietypowych pozwala na uatrakcyjnienie pracy z dziećmi. Sprzyja wszechstronnemu rozwojowi przedszkolaków, pozwala twórczo i kreatywnie działać. Obchody nietypowych dni w przedszkolu to również okazja do nawiązania bliższej współpracy z rodzicami. Rodzice włączają się                        w życie przedszkola poprzez przygotowanie odpowiednich strojów na nietypowe dni, przynoszą książeczki tematycznie związane z danym świętem, uczą wierszyków)                      itp .Organizacja nietypowych dni to również okazja do integracji całego środowiska przedszkolnego np.  włączenie kuchni w posiłek w kolorze dnia lub zaproszenie szefa kuchni jako eksperta, a także integracja grup przedszkolnych. Dwa, trzy święta                           w miesiącu to już maksymalna ilość. Niech będą one super zabawą, świętem na który wszyscy będą czekać z wypiekami na twarzach.

WSTĘP

          Kalendarz obfituje w ogromną liczbę nietypowych świąt. Praktycznie do każdego dnia w kalendarzu przypisane jest jakieś święto. W naszym przedszkolu mamy wiele okazji do świętowania. Wśród typowych świąt, które obchodzimy w placówce są święta patriotyczne (Dzień Niepodległości), święta związane z tradycjami rodzinnymi (Dzień Babci i Dziadka, Dzień Mamy i Taty, Dzień Dziecka) czy też przyrodnicze (związane                  z porami roku „Powitanie Wiosny, Jesieni, Zimy, Lata”). Obchodzimy również  Mikołajki, Dzień Kropki, Dzień Chłopaka, Dzień Pluszowego Misia i wiele innych. Jest to okazja do poznania historii  świąt nietypowych, wdrażanie do uważnego słuchania czytanego tekstu. To również umożliwienie dzieciom przeżywania uroczystości przedszkolnej oraz aktywne włączanie przedszkolaków do przygotowania                                    i uatrakcyjniania wspólnego świętowania.. Wśród obchodzonych świąt znalazły się i te dedykowane zwierzętom np. Dzień Kota. Obchodząc te święta rozwijamy empatię wśród maluchów, uwrażliwiamy na potrzeby wszystkich zwierząt. Przekazujemy informacje na temat właściwej opieki nad zwierzętami, wyrabiamy szacunek do nich. Obchodzimy również Dzień Wody, Czekolady czy Pizzy. Dzieci poznają rolę wody jako niezbędnego składnika życia ludzi, roślin i zwierząt, poszerzają wiedzę, poznają pożądane postawy dotyczące wiedzy o zdrowym stylu życia. Obchodzenie Dni nietypowych to wyzwalanie w przedszkolakach pozytywnych uczuć, myślenia, wzmacniania poczucia własnej wartości. Eliminowanie stresu, napięcia oraz niepożądanych zachowań. Otwieranie przed dzieckiem nowych możliwości  poprzez kreatywne ćwiczenia, śmiech i zabawę.  Powoduje to wychowanie mądrych, wesołych i szczęśliwych ludzi, odpornych na stres, przygotowanych do życia w społeczeństwie. W czasie wszystkich zajęć stwarzamy sytuacje sprzyjające aktywizowaniu myślenia, rozwijamy aktywność twórczą dzieci: językową, ruchową, plastyczną i muzyczną. Pobudzamy wyobraźnię dzieci poprzez działania o charakterze intelektualno-emocjonalnym.

1. Data rozpoczęcia i zakończenia projektu: 01.09.2021 r. – 15.06.2022 r.

2. Osoby odpowiedzialne: nauczycielki pracujące w grupie dzieci 3 latków.

Justyna Sławacka- Makowska, Ewelina Kwietniewska, Ewa Wójtowicz, Ewelina Sobera.

3. Celem głównym projektu jest

Wszechstronny rozwój dzieci w wieku przedszkolnym poprzez stwarzanie sytuacji sprzyjających aktywizowaniu myślenia, rozwijaniu aktywności twórczej u dzieci pozwalające na kreatywne działania.

4. Cele ogólne projektu:

-  uatrakcyjnienie pracy z dziećmi,

- nawiązanie współpracy z rodzicami,

- integracja środowiska przedszkolnego,

- wdrażanie do uważnego słuchania czytanego tekstu ,

-  przeżywanie uroczystości przedszkolnej ,

- budzenie i wyzwalanie spontanicznej radości poprzez zabawę,

- rozwijanie empatii wśród maluchów, uwrażliwienie na potrzeby ludzi i  zwierząt ,

- poszerzanie wiedzy o otaczającej nas przyrodzie,

- wyzwalanie w przedszkolakach pozytywnych uczuć, myślenia, wzmacniania poczucia własnej   wartości,

-  eliminowanie stresu, napięcia oraz niepożądanych zachowań .

5. Cele szczegółowe:

Dziecko:

- chętnie uczestniczy w zabawach ,

- współpracuje z innymi dziećmi,

- buduje więź emocjonalną z rodzicem,

- integruje się ze środowiskiem przedszkolnym.

 -  śpiewa piosenki i ilustruje ruchem jej treść,

 - twórczo i z zaangażowaniem tworzy prace plastyczne –upominki,

- jest koleżeńskie, miłe dla innych dzieci, przyjazne,

-  wesoło i swobodnie bawi się przy muzyce,

 - zna wybrane postacie z bajek i tytuły bajek,

6. Etapy projektu:

Etap 1 – rozpoczęcie projektu: zainteresowanie dzieci historią powstania  święta, aktywne włączanie ich do przygotowania i uatrakcyjniania wspólnego świętowania.

Etap 2 – realizacja projektu: uczestniczenie w zabawach i zadaniach przygotowanych dla dzieci na dni świąt nietypowych .

Etap 3 – ewaluacja: wstawianie zdjęć na stronę : p63.lublin.eu, „grupy V”                                     i zorganizowanie zajęcia podsumowującego realizację projektu.

Justyna Sławacka-Makowska

Z ZAGADNIEŃ PRACY I DYDAKTYCZNEJ

Terapia ręki

Ręce są bardzo ważnym elementem naszego ciała i odgrywają ważną rolę w życiu codziennym dziecka. Również dzięki nim mały człowiek poznaje świat. Oznacza to, że terapia ręki nie jest jedynie pracą przy stolikach i rysowaniem szlaczków. Te czynności to ostatni etap terapii, która jest powiązana z rozwojem motoryki małej i dużej.

Można wyróżnić dwie podstawowe funkcje ręki takie jak czuciowa i ruchowa. Natomiast cała kończyna górna ma podstawowe zadania ruchowe takie jak:

- umiejętność manipulacyjne,

- chwyt,

- zdolności oporowe wykorzystywane np. podczas podciągania się czy zwisania,

- przemieszczanie się i zmianę położenia np. w czasie pływania,

- umiejętności obronno – sportowe, takie jak rzuty lub odpychanie się.

            Funkcja czuciowa odpowiada za odbiór bodźców z otoczenia. Ręka w tej sytuacji staje się zmysłem dotyku. Niestety, coraz częściej u dzieci zauważalne są problemy                             z właściwym funkcjonowaniem rąk. Można mówić o deficytach, które powodują całkowitą niezdolność do poruszania ręką, a także o takich, które jedynie prowadzą do problemów grafomotorycznych wpływających na estetyczny zapis.

            Niezależnie od stopnia i rodzaju zaburzenia warto wprowadzić ćwiczenia dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka. Takie ćwiczenia może poprowadzić osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje podczas terapii ręki na której realizowany jest indywidualny program terapeutyczny. Celem takiej terapii jest usprawnienie umiejętności manualnych. Odbywa się to poprzez:

- ćwiczenia rozmachowe, mające na celu rozluźnienie napięcia mięśni ramion                             i przedramienia,

- ćwiczenia manualne, mające na celu usprawnienie małych ruchów ręką: dłoni, nadgarstka, palców,

- ćwiczenia normalizujące napięcie mięśniowe ramienia i dłoni, kontrolujące siłę nacisku ręki podczas czynności grafomotorycznych,

- ćwiczenia angażujące obręcz barkową oraz stawy ramienne,

- ćwiczenia ruchów precyzyjnych,

- ćwiczenia na stymulację dotykową.

Do celów terapii ręki w zakresie poprawy czynności pisania i formy graficznej pisma zalicza się nabywanie prawidłowych nawyków w zakresie:

- utrzymywania prawidłowej postawy siedzącej,

- sposobu trzymania narzędzia graficznego,

- odległości palców od końcówki piszącej,

- utrzymywania prawidłowego napięcia mięśniowego ramienia, dłoni, palców,

- ułożenia ręki wiodącej i pomocniczej na blacie,

- ułożenia kartki/ zeszytu na blacie,

- wypracowania zdolności skupienia uwagi i patrzenia,

 - wzmacniania koncentracji,

 - poprawy koordynacji wzrokowo-ruchowej,

- przekraczania linii środka ciała.

mgr Ewelina Kwietniewska

 

Metody, gry i narzędzia cyfrowe rozwijające czytanie

Najpopularniejsze metody nauki czytania na terenie Polski to:

• Metoda analityczno-syntetyczna o charakterze funkcjonalnym (E. i F. Przyłubscy)
• Metoda Dobrego Startu (M. Bogdanowicz)
• Zabawa w czytanie (G. Doman)

Nowatorskie metody nauki czytania w przedszkolu i szkole to:

• Wprowadzenie w świat pisma (I. Majchrzak)
• Metoda symultaniczno-sekwencyjna Jagody Cieszyńskiej
• Metoda nowozelandzka
• Metoda „Cudowne Dziecko” Anety Czerskiej
• Glottodydaktyka według Bronisława Rocławskiego
• Wykorzystanie do nauki czytania komputerowych programów edukacyjnych

Metoda analityczno- syntetyczna o charakterze funkcjonalnym:

• Dziecko uczy się poznawać całościowo pewne wyrazy, które wynikają z kontekstu danej ilustracji, a w następnym etapie rozpoznaje już owe wyrazy spośród innych.

Metoda Dobrego Startu :

• Optymalizuje rozwój dzieci,
• Oddziałuje diagnostycznie na wielu płaszczyznach,
• Oferuje ciekawe piosenki, wierszyki i zabawy ruchowe oraz plastyczne,

Metoda służy przygotowaniu dzieci w wieku przedszkolnym do nauki czytania                     i pisania, a także uczeniu liter i cyfr w pierwszej klasie.

Zabawa w czytanie;

Można stosować już od urodzenia. Metoda polega na prezentowaniu dziecku na kartkach całych wyrazów (później zdań), pisanych dużym krojem pisma.

• Rozwija wzrok, słuch i mowę,
• Może być stosowana w nauce czytania dowolnie małych dzieci-nawet od urodzenia,

mgr Magdalena Pawłowska

Bezstresowe wychowanie dziecka

            Dzieci, choć mają różne temperamenty i sprawność psychomotoryczną, nie rodzą się złe, głupie, ani leniwe! Mogą takie się stać, jeśli dorośli nie wskażą im norm zachowania, nie wytyczą nieprzekraczalnych granic i nie będą konsekwentni w swych wymaganiach, co do ich przestrzegania.

            Wbrew pozorom, dzieci czują się lepiej, gdy jasne są społeczne przekazy odnośnie do norm zachowania, gdy wyraźnie widać, co jest dobre, a co złe. Wszyscy ludzie mają potrzebę posiadania swego terytorium i respektują cudze granice. W życiu codziennym dokonuje się to niemal automatycznie. Przy odrobinie wrażliwości dobrze rozumiemy sygnały mimiczne, werbalne, pantomimiczne, wysyłane w wypadku przekraczania granic.

            Dzieci muszą się tego nauczyć. Szukają granic testując otoczenie, jest to element ich rozwoju.

Sygnały wysyłane dziecku muszą być:

• wyraźne,
• konsekwentne,
• w miarę trwałe.

            Ewaluacja granic ma się dokonywać nie w obliczu słabości, ale w uznaniu dla nowych umiejętności. Granice sztywne, z których dziecko wyrasta, ograniczają                             i odbierają odwagę.

Wyrastanie bez granic może powodować różne skutki:

• brak wyczucia taktu w stosunkach międzyludzkich,
• skupianie się na sobie (egocentryzm, z którego dziecko nie wyrasta),
• tyranizowanie otoczenia (wskutek nadmiernego eksponowania dziecka),
• niepewność i dezorientację,
• brak poczucia bezpieczeństwa.

Zakazy są łatwiej akceptowane, gdy:

• granice ustalamy wspólnie z dzieckiem, zwracając uwagę na jego stan emocjonalny i etap rozwojowy,
• dziecko czuje się respektowane, gdy okazujemy zrozumienie dla jego uczuć (uczymy asertywnego werbalizowania uczuć), ale nie ustępujemy, np. "widzę, że to cię złości, ale ja martwię się o ciebie".

            Nieposłuszne, krnąbrne, złośliwe, rozwrzeszczane i rozwydrzone – bezstresowo wychowane dzieci doprowadzają do szału swoich rodziców a niejednokrotnie                                 i otoczenie, kiedy wybuch histerii nastąpi nieoczekiwanie, np. w centrum handlowym. Ale pod skorupką złych zachowań, braku szacunku dla rodziców i rówieśników oraz okropnych odzywek, które nie pozwalają nazwać dzieciaka inaczej niż per "bachor" - kryją się często dzieci spragnione miłości i uwagi, których nie otrzymują wystarczająco dużo od rodziców.

                                                                                                          mgr Katarzyna Blat

Co ciekawego dzieje się w – dziewiątce

Nasza zerówka realizuje program dydaktyczno- wychowawczy biorąc udział również                   w licznych konkursach. W październiku 2021 Marcel F. i Jana S. zdobyli wyróżnienie                      w konkursie organizowanym przez MPWiK „ Ekologia w moim domu”. Wykonali pracę plastyczną wykorzystując różne techniki plastyczne. Prace te eksponowane były przez dwa tygodnie na wystawie zorganizowanej przy Centrum Felicity. Każdy mógł obejrzeć wykonane , wyróżnione prace.

W ramach współpracy ze środowiskiem w lutym 2022 dzieci z naszej grupy przystąpiły do konkursu wokalnego organizowanego przez Przedszkole nr 49 w Lublinie. Wytypowane przez nauczycielki dzieci (Dominik Ł., Jana S., Natalia D.), zaprezentowały się wokalnie w konkursie„ Jeszcze raz zaśpiewajmy Jezuskowi ludową kolędę lub pastorałkę”. Wystąpiły w strojach orawskich śpiewając  pastorałkę orawską „Pasły się łowiecki”. Przedstawiciele naszej grupy zdobyli drugie miejsce napawając nauczycieli ogromną dumą. Otrzymali nagrody rzeczowe i dyplomy. Ze względu na sytuację pandemiczną nagranie zostało wysłane do organizatorów. Rozstrzygnięcie konkursu miało miejsce 14 lutego 2022.

„ Niepowtarzalny oryginalny, rzadki projekt zimowej okładki na książki” to kolejny konkurs do którego przystąpiły dzieci z naszej grupy. Grupę reprezentowali (Jana S., Jagoda K., Kosma T.). Wykonali projekt okładki technikami plastycznymi. Organizatorem konkursu było Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi nr 12                             w Lublinie.

Udział dzieci w konkursach rozwija dzieci twórczo. Wykorzystując zdolności plastyczne, wokalne, czy umiejętność postrzegania przestrzennego wspieramy zdolności dzieci                      i pokazujemy im różne formy technik wzbogacając ich pomysłowość, dając jednocześnie możliwość wyboru.

Korzystając z możliwości pobytu dzieci w przedszkolu przystąpiliśmy do dwóch konkursów „Wspomnienia z zimowego wypoczynku” na który Natalia D. i Jana S. wykonały pracę plastyczną w formacie A4 techniką passe- partout.

Rysunki zostały zalaminowane i oprawione samodzielnie wykonanymi wachlarzami co dało wymiar ramki 3D. Konkurs zorganizowały nauczycielki Przedszkola nr 34                                w Lublinie. Prace biorące udział w konkursie zostaną wyeksponowane na wystawie pokonkursowej w Pracowni Domu Kultury- Filii Dzielnicowego Domu Kultury „Bronowice”.

„ Kartka na Dzień Kobiet” to kolejny konkurs w którym wzięły udział dzieci z naszej grupy. Przedszkole nr 43 w Lublinie zorganizowało konkurs pod patronatem Prezydenta Miasta Lublin pana Krzysztofa Żuka. W ramach IV konkursu Freblowskiego Natalia D.  i Jana S. wykonały kartkę posługując się technikami Dar Zabawy F. Froebla. Kartki zostaną przekazane podopiecznym Domu Pomocy Społecznej im. Matki Teresy                         z Kalkuty, Podopiecznym Centrum Dziennego Pobytu dla Seniorów, Członkiniom Stowarzyszenia Źródło, pacjentom Oddziału Chirurgii Piersi Wojewódzkiego Szpitala Klinicznego w  Lublinie oraz pacjentkom Onkologii Ziemi Lubelskiej w Lublinie.

Praca twórcza pobudza wyobraźnię dzieci, a techniki freblowskie dają możliwość wszechstronnego rozwoju. Udział w konkursach rozwija dzieci ponieważ wszystkie wykonują pracę a wspólnie  wybieramy najlepsze w oczach dzieci.

Grupa IX w pierwszym semestrze pracy dydaktyczno- wychowawczej roku 2021/2022 wzięła udział w pięciu konkursach.

Chcemy tę formą utrzymać i przystąpić do wielu konkursów w których wezmą udział inne dzieci z naszej grupy.

mgr Marzena Więckowsla- Zawada

KĄCIK SPORTOWY

            Metoda Labana jest metodą gimnastyki twórczej, metodą improwizacji ruchowej, u której podstaw leży naturalna ruchliwość. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu, ekspresji, ćwiczeniami muzyczno – ruchowymi, zabawą, tańcem, opowieścią ruchową.
W tej koncepcji wychowania fizycznego dziecko ćwiczy to, na co ma ochotę i na co je stać.
Liczy wyłącznie na siebie, ponieważ nikt niczego mu nie narzuca, ale i nikt mu nie pomaga.
Nauczyciel podczas zajęć nawiązuje do pór roku, ważnych wydarzeń, wykorzystuje
znane dzieciom piosenki i wierszyki.
Różnorodność form ruchowych oraz sposób zajęć stwarza dzieciom możliwość twórczego działania. Sprzyja temu atmosfera towarzysząca zajęciom: swoboda, humor, śmiech.
Podczas zajęć prowadzonych metodą Labana obowiązują zasady:
-każdy ćwiczący wykonuje zadania ruchowe na swój sposób ( bez pokazu),
- zajęcia prowadzone są w luźno ustawionej grupie, a pozycja wyjściowa do ćwiczeń
jest dowolna dla każdego dziecka,
-elementem towarzyszącym wykonywaniu zadań ruchowych może być muzyka.
Tematyka zadań ruchowych dotykająca pięciu zasadniczych tematów a oto
przykładowe ćwiczenia w obrębie każdego z nich:
1. Wyczucie (świadomość) własnego ciała.
· Gąsienica - leżenie przodem, dzieci pokazują jak porusza się gąsienica;
· Słoń, wróbel, kot... - naśladowanie ruchem wymienionych zwierząt (pokażcie jak
porusza się kot, który próbuje upolować mysz);
· Kwiatek - dzieci pokazują jak rozwija się kwiatek, gdy świeci słońce i jak się
zamyka, gdy słońce zachodzi;
2. Wyczucie ciężaru i czasu.

• Piłka - dzieci pokazują jak odbija się ciężka piłka, a jak lekka dmuchana;
  · Film - dzieci pokazują jak zachowują się ludzie na filmie, który jest przyśpieszony,
  a jak na filmie zwolnionym;
  · Chwytanie baniek mydlanych, opadających liści lub, piórek.
  3. Wyczucie przestrzeni.
  · Pułapka - dzieci wyobrażają sobie, że ich buty przykleiły się do podłogi, należy
  spróbować je 'odkleić;
  · Motylki - dzieci pokazują jak fruwają motylki;
  · Rysunki - przy muzyce dzieci rysują w powietrzu dowolne figury, następnie
  poruszają się po sali wg narysowanego przez siebie projektu.
  4. Rozwijanie wyczucia płynności ruchu i ciężaru ciała w przestrzeni i czasie.
  · Pszczoły - (przy muzyce) slalom między kwiatkami;
  · Wiatr - dzieci pokazują jak porusza się człowiek idący pod wiatr i jak idący
  z wiatrem;
  · Swobodny taniec przy muzyce na pauzę przyjęcie zastygłej pozycji ciała.
  5. Adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera lub grupy.
  · Lustro (w parach) - jedno dziecko wykonuje dowolne ruchy, drucie stojące
  naprzeciw niego powtarza je wiernie(zmiana ról);
  · Taniec - dzieci tańczą przy muzyce, na pauzę dowolną częścią swojego ciała starają
  się dotknąć dziecka stojącego najbliżej.

mgr Ewa Cichalewska

KĄCIK J. ANGIELSKIEGO

Total Physical Response (TPR) to metoda opracowana przez Jamesa Ashera w latach 60., która polega na reagowaniu ruchem na polecenia nauczyciela. Świetnie sprawdza się ona w nauczaniu najmłodszych, ponieważ kładzie nacisk na rozumienie przekazu oraz odpowiada dziecięcej potrzebie ruchu i działania. Wiele aktywności organizowanych                 w przedszkolu, takich jak opowieści ruchowe, zabawy z elementem ruchu, piosenki                    i wierszyki ilustrowane ruchem – czy to w języku polskim, czy obcym – opiera się na TPR.

Przygotowując dzieci do uczestnictwa w zabawie, w pierwszej fazie ćwiczenia nauczyciel wypowiada w języku angielskim polecenie, które jednocześnie ilustruje ruchem. Dzieci słuchają wypowiedzi i powtarzają ruch/gest nauczyciela, np. stand up (wstańcie), sit down (usiądźcie), walk to the door (podejdźcie do drzwi), make a circle (zróbcie koło), touch your head (dotknijcie głowy). Kiedy dzieci zapamiętają już ruchy towarzyszące poszczególnym wypowiedziom, nauczyciel wydaje polecenia, a maluchy reagują na nie ruchem, nie potrzebując przykładu ze strony dorosłego. Stosując techniki TPR, nauczyciel może stopniowo rozszerzać gamę poleceń związanych z codziennymi czynnościami organizacyjno-porządkowymi. Dzieci osłuchują się w ten sposób                          z językiem, co stanowi podstawę dalszej pracy. TPR obejmuje:

• polecenia wymagające reagowania całym ciałem, np. clap your hands (klaszczcie w dłonie), jump three times (podskoczcie trzy razy), walk to Ania and shake her hand (podejdź do Ani i podaj jej rękę),
   
• polecenia wymagające manipulowania przedmiotami, np. open your book (otwórzcie książki), put the red block on top of the green block (połóżcie czerwony klocek na zielonym), fold the paper in two (złóżcie papier na dwie części), draw a smiling face (narysujcie uśmiechniętą buzię),
   
• polecenia odnoszące się do obrazków, map, miejsc, dźwięków, np. when the light is green cross the road (kiedy światło jest zielone, przechodzimy przez ulicę), go to the kitchen corner and (pretend to) make a cup of tea (idźcie do kącika kuchennego i udajcie, że przygotowujcie herbatę), when I clap three times stand up and look at me (kiedy zaklaszczę trzy razy, wstańcie i spójrzcie na mnie). 

TPR ułatwia zapamiętywanie słownictwa, aktywizuje też dzieci podczas słuchania historyjek w języku angielskim, śpiewania piosenek czy recytowania wierszyków. Wykorzystując TPR, nauczyciel może kierować aktywnością podopiecznych podczas przeprowadzania prostych eksperymentów, wykonywania prac plastycznych                                i technicznych, w trakcie zabaw ruchowych czy konstrukcyjnych. Świetną okazją do zastosowania TPR może być np. poranna gimnastyka.

Na podstawie Katarzyna Nicholls Język angielski w przedszkolu – metody i formy pracy

mgr Ewa Cichalewska

KĄCIK MUZYCZNY

 Zajęcia rytmiki odbywają się w różnych formach kształtowania słuchu, śpiewu, ruchu oraz obycia się z różnymi instrumentami. Wykorzystywane są również różne metody uczenia m.in. Karola Orffa w której nacisk położony jest na autentyczną aktywność ruchową dzieci oraz udostępnienie im najprostszych instrumentów perkusyjnych.

             Zajęcia rytmiki odbywają się zawsze przy muzycznym przywitaniu, zabawach, śpiewaniu piosenek dobieranych tematycznie do danej sytuacji tj. pora roku, opracowywanie piosenek na różne uroczystości min. Święta Bożego Narodzenia  lub na różne konkursy.

Ważnymi elementami rytmiki są improwizacje muzyczno-ruchowe oraz zabawy muzyczne łączone ze śpiewem. Improwizacje muzyczno-ruchowe umożliwiają dziecku wypowiedzenie się poprzez ruch całego ciała, gest i mimikę. Jednocześnie są to ćwiczenia o charakterze relaksu, wyzwalającego kreatywność.

mgr Łukasz Kołodziejczyk

KĄCIK LOGOPEDYCZNY

Szanowni Państwo!

Rodziców dzieci objętych terapią logopedyczną zachęcam do kontaktu emaliowego

( Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.).

Wady wymowy powodują szereg problemów w komunikacji, co ma negatywne znaczenie dla funkcjonowania dziecka w społeczeństwie.

Terapia logopedyczna ma więc niwelować wszelkie nieprawidłowości językowe, a tym samym pomóc dziecku w integracji z rówieśnikami. W większości sytuacji same ćwiczenia z logopedą to za mało, aby pobudzić u dziecka prawidłowy rozwój mowy. Konieczne jest regularne kontynuowanie ćwiczeń logopedycznych również w domu. Wówczas następuje utrwalanie i rozwój umiejętności, które dziecko nabyło podczas pracy z logopedą. Dziecko uczy się mowy przede wszystkim w naturalnych sytuacjach, podczas wykonywania codziennych czynności, obserwacji otoczenia i nawiązywania kontaktu z innymi osobami. Podstawą sukcesu jest zatem postawa rodzica wobec terapii dziecka, rozumienie jej celu, kontakt z terapeutą, a także kontynuacja ćwiczeń w domu.

Wskazówki logopedyczne dla Rodziców:

• ZWRÓĆ UWAGĘ NA SPOSÓB ODDYCHANIA DZIECKA. Wdech i wydech przy spoczynku lub milczeniu powinien odbywać się przez nos. Jeśli przy oddychaniu dziecko ma otwartą buzię, powinno Cię to zaniepokoić.
• BY DOBRZE MÓWIĆ, TRZEBA DOBRZE SŁYSZEĆ. Jeśli musisz powtarzać polecenie lub prośby kierowane do dziecka, sprawdź jego słuch.
• ZWRÓĆ UWAGĘ NA BUDOWĘ JĘZYKA, WARG, POLICZKÓW ,PODNIEBIENIA (miękkiego i twardego) oraz JĘZYK. Jeśli masz wątpliwości co do ich wyglądu, ułożenia, wielkości czy ruchliwości, udaj się do specjalisty po konsultację.
• ZACHĘCAJ DZIECKO DO NAUKI WIERSZY NA PAMIĘĆ. Jest to doskonała forma ćwiczeń utrwalających wyrazistą wymowę.
• WPROWADŹ DO ZABAWY GIMNASTYKĘ BUZI I JĘZYKA. Ćwiczenia logopedyczne nie muszą być nudne! Niech to będzie zabawa dla Ciebie i dziecka. Dodatkowo będzie to czas, jaki spędzicie razem i to już jest sukces. O tym, jak prowadzić tę gimnastykę, porozmawiaj z logopedą dziecka. On udzieli Ci fachowych wskazówek.
• ĆWICZENIA WYKONUJCIE SYSTEMATYCZNIE. Tylko wtedy przyniosą one oczekiwany efekt. Ćwiczyć można zawsze i wszędzie, nie musi się to odbywać w wyznaczonym, ustalonym czasie. Jest to nawet niewskazane, gdyż dziecko nie powinno traktować takich ćwiczeń jak obowiązku.

mgr Katarzyna Żygłowicz-Tryka

 

KĄCIK RELIGIJNY

            Nasza Pani Katechetka Ewelinka uczy przedszkolaki wg kalendarza świąt kościelnych. Wtedy dzieci śpiewają, naśladują ruchem wskazane czynności,  kolorują obrazki i świetnie się bawią. Zazwyczaj dzieci inspirowane są do działań poprzez różnorodne pomoce- kolorowe, mądre książki, symbole religijne, czy filmiki edukacyjne. W religii katolickiej spotykamy się ze śmiercią, cierpieniem, smutkiem, ale też i ze zmartwychwstaniem, radością, odzyskaniem zdrowia. I to wszystko Pani Ewelinka                     z uśmiechem i jednocześnie z powagą przystępnie przedstawia małym katolikom.

mgr Ewa Cichalewska

 

KLUB CIEKAWEJ KSIĄŻKI

Barbara Stańczyk

"Bajki terapeutyczne...na dzień dobry i jeszcze lepsze jutro" 

Zbiór bajek porusza bardzo ważne problemy jak rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, trudności w szkole itp. Bajki mają pomóc dziecku w zrozumieniu jego emocji, pokonaniu lęków i radzeniu sobie w trudnych sytuacjach.

Geisler Dagmar

"Jestem wściekły jak pokonać złość"

Czy złość musi mieć negatywny charakter? Co dziecko i rodzic mogą zrobić by go opanować?

Autorka tłumaczy w niezwykle atrakcyjny i prosty sposób, że złość jest odczuwalna przez każdego z nas i nie musi stanowić zagrożenia.

Agnieszka Antosiewicz

"Mądre bajki"

"Mądre bajki" to zbiór opowiadań i najpiękniejszych bajek, które pokazują naszemu dziecku najważniejsze wartości, prawdy, zasady oraz uczą tego co w życiu najistotniejsze.

file:///C:/Users/Justyna/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image003.gif" width="4" height="26" />file:///C:/Users/Justyna/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image004.gif" width="11" height="2" />file:///C:/Users/Justyna/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image005.gif" width="12" height="2" />mgr Joanna Zielonka

Redagują: Ewa Cichalewska, Beata Kaznowska

Opracowanie graficzne: Ewa Cichalewska, Beata Kaznowska

Autorzy: mgr Katarzyna Blat, mgr Ewa Cichalewska, mgr Łukasz Kołodziejczyk, mgr Ewelina Kwietniewska, Justyna Sławacka- Makowska,  mgr Magdalena Pawłowska, mgr Katarzyna Żygłowicz- Tryka, mgr Marzena Więckowska- Zawada, mgr Joanna Zielonka.

Wydaje: Przedszkole nr 63 20-570 Lublin ul. Szmaragdowa 22  p63lublin.eu.pl